Biliyordum bunun böyle olacağını, o ilk lokmanın büyüyü bozacağını.
İyice tozuttum ve tabii ki bahanelerim var.
Memleketten arkadaşım gelmiş.
Bu şehirde ilk defa bir arkadaşımla akşam yemeğine çıkmışım. 1-2 kaçamağın lafı mı olur? dedim. :(
Neyse kendimi bu başarısızlık havasından derhal çıkartıp silkiniyorum ve kendime geliyorum. Ama önce günün hızlı bir özeti :
11:30 kahvaltı, menü gibi saat de rutin olmaya başladı
16:00 öğle yemeği (çorba ve evde benden başka kimse yemediği için kabak beğendi -sanırım yarın da yemek zorunda kalacağım-)
Ara öğünü hiç sormayın, ben de söylemeyeyim.
Çünkü yok. Atladım. Unuttum. Yemedim, içmedim. Bu düzensiz hayat beni bitirdi acil annemin kollarına dönmem lazım.
20:00 akşam yemeği (yarım porsiyon fajita ve 3 adet -yoksa 4 müydü- tortilla ve sıkı durun tulum peyniri kızartmalı salata)
Çok ayıp ettim kendime biliyorum ve sağ elimin işaret parmağını kendime doğru sallayıp, kızıyorum.
Tez zamanda silkinip kendime geliyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder